Neem nou vanavond: we zitten een beetje te zitten met z'n tweeën, uit onze hete flat naar de brandtrap verdreven, en Erika zet een boom op over mannen. Ze is een lange indrukwekkende meid, een Nieuw-Zeelandse. Als je haar moet geloven, gaat het er nogal ruig toe in Dunedin. Je wordt op je twaalfde ontmaagd en daarna is het al seks wat de klok slaat met jonge avontuurlijke wereldreizigers - tot je wordt uitgehuwelijkt in een witte kanten japon aan een rijke man, fatsoenlijk, en schapenbezitter natuurlijk.
Ligt Dunedin op een vlakte? Waarschijnlijk niet, maar ik zit erover te mijmeren terwijl ik bij elke gedachte of beweging door de vochtige Antwerpse hitte word neergeslagen. Ik zie in ieder geval een savanne voor me: hij golft in de stijgende hitte, de zon heeft alles in zijn greep, zebra's liggen te puffen in de armetierige schaduw van acacia's, sprinkhanen loeien als kleine motortjes... het is te veel. Nu weet ik dat ik dronken ben.

Cognac, de cocaïne onder de drank. De smaak van dat oude eikehouten vat waar het amberkleurige vocht God weet hoeveel jaren onder de grond heeft gelegen. Ik heb het beste merk voor ons meegebracht, waarom niet? en ook omdat ze dan zal zeggen:
`O, Janine, wat een héérlijke smaak.' Na anderhalve liter is het niet bepaald een wonder dat we dronken zijn, we zitten met ons eigen zweet aan de roestige leuning geplakt. De hele week heerst er al een ongekende hittegolf in het land - 30 graden Celsius tot twee uur 's nachts - en de stad is bezwangerd met allerlei geuren die in de mayonaise-achtige lucht hangen en in je gezicht worden gesmeerd.

Erika kan iedereen overschreeuwen, en doet dat ook, of ze nu terugschreeuwen of niet. Hier is ze, languit op de brandtrap liggend, slechts gekleed in een dun T-shirt en een slipje, ze buigt en strekt haar lenige lange benen als een tochtig luipaard, en scheldt op België.
`Dit land is sta-pel-gek,' verkondigt ze met dat opvallende accent dat je moet horen om het te geloven. (Ik kan me niet voorstellen dat er iemand in het huizenblok is die haar niet hoort.) `En de mannen! Als je ze zo tenminste kan noemen, God wat een zielepieten...'
Hoe moet je Erika de mond snoeren als ze zat is? Ik voel me luidruchtig maar niet luidruchtig genoeg om haar tot bedaren te brengen. Onder ons heeft zich inmiddels een groepje jongeren verzameld, ongetwijfeld aangetrokken door het woord `mannen' of door de witte schittering van onze onderbroeken op de vierde verdieping. Ze staren omhoog en lachen tegen ons in een mengeling van Frans en Vlaams; een van hen stopt zijn handen in zijn broek en begint te masseren. Ik ga op mijn hurken zitten. Terwijl ik tussen mijn benen door naar de jongeren kijk - die de brandladder op de begane grond proberen los te maken - tintelt er iets en zegt onhoorbaar Ping! in mijn kut. Plotseling is mijn kruis nat. Ik leg mijn hand eromheen. Wou dat een van die jongens zijn pik vijf verdiepingen omhoog kon schieten, recht in die plek... Een laag gekreun ontsnapt uit mijn keel terwijl ik mezelf wrijf. De sterren boven me tollen.

Erika springt naar het buitenste platform en hurkt neer, een grote gouden kat.
`Dit heb ik nou altijd willen doen,' mompelt ze, terwijl ze haar broekje omlaag trekt en haar grote donkere bos schaamhaar zichtbaar wordt. Erika is duidelijk van plan op ons publiek te plassen. Ik doe mijn ogen net op tijd open om te zien dat de jongeren achteruitspringen als een splijtend atoom. Toch valt er nog geen druppeltje uit Erika.
`Godsallemachtig, ik durf geloof ik niet.' Nu rammelen de jongeren, die zich begrijpelijk in de zeik voelen genomen, harder aan de ladder. De ladder bezwijkt. Zes boze kerels klimmen omhoog om de brutale meiden te neuken.
(Eerder op de avond hadden we onder soortgelijke omstandigheden het zwembad moeten verlaten. Erika liet haar tieten zien aan een van de ordinaire badmeesters.
`Hij daagde me uit!' protesteerde ze toen ik het haar probeerde uit te leggen.
`Hé, deze kerels beginnen te steigeren als ze tieten of een kont zien. Je komt in de problemen,' enz. enz. Maar luisteren, ho maar.)
Het wordt me het nachtje wel.
Terwijl ik wankelend overeind kom, bedenk ik dat Erika het vast wel leuk zal vinden om voor de verandering eens een paar échte mannen te ontmoeten. Maar ik heb daar geen zin in. Ik wil liever nog een slokje cognac nemen, wat interessante make-up opdoen, een hippe outfit aantrekken en op zoek gaan...
Ik trek Erika onder protest naar binnen, die roept dat ze het heel goed in haar eentje afkan. (Toch ben ik niet degene die haar hachje redt; de brandtrap blijkt op de derde verdieping kapot te zijn zodat onze bewonderaars ons niet kunnen bereiken. Ze beperken zich tot het roepen van kleurrijke beledigingen en het heen en weer schudden van de hele constructie totdat die dreigt in te storten. Erika laat haar blote billen aan hen zien en dan klimmen we terug door het raam. Het zijn eikels als ze niet tegen een grapje kunnen.) Ik sla nog maar een cognacje achterover, ter voorbereiding op onze volgende actie.

Ergens na het heuglijke middernachtelijk uur lopen we op weg naar een donkere en goede oppikplaats. De straten aan het noordstation wemelen van de mensen die een spervuur van geuren uitstoten, op zoek naar seks, glijdend door de lucht als warme messen door boter. Ik wentel me in een wellustige droom, in de wetenschap dat weldra de harde pik van een zoetruikende man in me zal stoten.
We zijn bijna aan de rand van Schaarbeek en ik weet niet meer hoe we daar zijn beland. Moet een black-out hebben gehad , een bekend verschijnsel van cognac. Maar we zijn in blakende vorm; we zijn pas om zes uur 's avonds opgestaan, toen we naar het zwembad gingen; het is veel te warm om overdag iets te doen. Erika, zoals je misschien al had verwacht, loopt snel, als een vrouw die op ski's de heuvel opklimt. Ik loop al met al normaal, geloof ik.

Mannen in allerlei kleuren en vormen roepen naar ons. `Hé, kanjer.' `Kom eens hier.' `O lala' -ja, dat zegt iemand echt - `ik zou je zo op willen eten, schat.' `Oooh, heb je zin om te neuken?'
Kunnen ze zien dat we dat hebben? Het is slechts een kwestie van de geilste eruit pikken. Bij de gedachte aan geil stroomt het bloed uit mijn hoofd weg naar elders. Ik slinger duizelig heen en weer en bots tegen een jongen op die me al drie of vier straten volgt.
`Sorry,' mompel ik. Hij grinnikt alleen maar en gaat langzaam met zijn ene hand over mijn borsten, terwijl hij zijn andere hand op mijn rug legt. Hij is echt een stuk - ongeveer negentien jaar, gespierd en met een olijfkleurige huid, een grote tatoeage op zijn gladde biceps (die hij me nog steeds grinnikend laat zien), glanzend bruine ogen en krullend haar. Ik val bijna flauw. Mijn mond gaat onwillekeurig open. Dit is hem.

Buiten loopt een grote menigte doelbewust te flaneren. De gebeurtenissen nemen een onverwachte wending. Erika is in de kolkende massa van roofdieren en prooien verdwenen, en mijn jongen houdt een taxi aan, Godzijdank. Ik wil het gewoon doen. Nu.
`Laten we naar mijn huis gaan,' zucht ik.
`Geweldig,' zegt de jongen opgewekt, en we tuimelen samen de taxi in en begint me dan onstuimig te kussen, eerst over de ene helft van mijn gezicht en dan over de andere, hij omsluit mijn lippen, oorlelletjes, oogleden in zijn warme mond terwijl onze handen als wanhopige blinde wezens wild naar elkaars tepels, dijen, buiken en billen graaien. Tegen de tijd dat we de paar straten naar Erika's flat zijn doorgereden, zit ik met mijn benen wijd op de achterbank en is mijn zwartfluwelen rok over mijn heupen geschoven om plaats te bieden aan de enorme bobbel in zijn broek. De taxi komt met een ruk tot stilstand en met onverholen nijd snauwt de chauffeur:
`Opgedonderd.'
We trekken onszelf los van de achterbank en mijn jongen geeft de kloothommel tien Euro.

Hé, deze jongen begrijpt wat van vrouwenkleren. In één vloeiende beweging trekt hij de rok weer omhoog en maakt behendig alle vier mijn jarretelsluitingen los. Hij ziet dat mijn zwarte kasjmier trui wel lijkt op een vestje met parelknoopjes, maar dat het over mijn hoofd uitgetrokken moet worden. Tegen elkaar geperst in een hoek van de lift til ik mijn armen op en hij begint me bedreven uit te kleden. De beha is wat moeilijker, maar ook die weet hij los te maken, en hij begraaft zijn gezicht in mijn borsten terwijl ik mijn handen naar achteren steek om mijn slipje uit te trekken.
Die ligt nog niet op de grond of zijn pik port al tussen de natte lippen van mijn kut. Bij het zien van zijn pik, lang, glinsterend, paars dooraderd, zacht als een zijden roos, kreun ik luid, hij is zo mooi. Ik popel om hem in me te voelen; het is tenslotte al weer een dag geleden dat ik voor het laatst heb geneukt. Mijn opgestoken haar is inmiddels losgeraakt en hangt in een waterval van zweet om mijn gezicht.
Hoe lang is de lift al op Erika's verdieping? De harde glanzende eikel van de penis van de jongen gaat heen en weer tegen mijn gespreide schaamlippen, maakt snelle stootjes maar is niet gehaast om de sprong te wagen. Ik hou het niet meer. Zijn tanden en tong teisteren de ene tepel terwijl zijn hand de andere kneedt. De pik steekt uit zijn jeans als een ietwat kromme pijl, zo naar boven gericht dat hij door zijn knieën moet zakken om me even te laten proeven, waarna hij hem snel weer terugtrekt. Heerlijke kwelling. Mijn liezen kunnen ieder moment in geschreeuw losbarsten.

De deur glijdt open en het aardige gezette, oudere echtpaar dat naast Erika woont, stapt in. Ze stappen net zo snel weer naar buiten. Het moet ze nagegeven worden dat ze niet eens een gil slaken. Maar hun verschijning zet mijn jongen tot actie aan. Hij slaat mijn dijen om zijn middel en sjort me op zijn lendenen. Als een pijl schiet zijn pik naar binnen. Extase. Maar ik kan me niet bewegen, kan niet eens kronkelen, ik zit klem in een stevige omhelzing terwijl hij langs het echtpaar schiet en de gang door loopt. (Zeg maar dag tegen mijn trui en mijn onderbroek. Waarom had ik eigenlijk een trui aan? Het was verdomme veel te warm voor een trui.)
`Hier is het,' mompel ik bij nummer zes, met mijn gezicht tegen zijn hoofdhuid en slapen.
`De sleutel ligt op de draagbalk.' (Geloof het of niet, maar sommige mannen moeten vragen wat een draagbalk is. Deze niet.) Hij steekt zijn harde getatoeëerde arm omhoog, pakt de sleutel en we zijn binnen.

De kamer baadt in de zachte gloed van de schittering van de Antwerpse nacht. Sterren, neon, kantoorverlichting, natrium- en kwikdampen, de volle maan, lichten van de première-avond, blauwe televisieschermen hun stralen dampen en vermengen zich met het ritme van een zwak hoorbaar radiostation, de lage dreun van de airconditioning van het gebouw, de geur van de lavendelolie die Erika in haar badwater heeft gedaan, het zoeven van het verkeer. Mijn matras ligt bij het open raam, een gekreukt laken en kussen er bovenop. Langzaam zakt de jongen door zijn knieën en kantelt me achterover op het bed, zijn blik strak gericht op mijn kut.
`Nu gaan we neuken,' kreunt hij, alsof hij uit een diepe slaap ontwaakt.
`We gaan vrijen.' Zijn jeans en T-shirt zijn uit; mijn panties worden nog tegengehouden door mijn hooggehakte sandalen. Waar is mijn rok gebleven? Wat maakt het uit?
Snel veegt hij het zweet en mijn sap van zijn pik. Hij legt zijn handpalmen op de binnenkant van mijn dijen en dwingt mijn benen zo ver mogelijk uiteen. Ik kan mijn ogen niet van die prachtige pik afhouden. Dan zie ik zijn pik niet meer, omdat hij hard en snel begint te stoten, waarbij zijn ronde ballen tegen mijn vlees kletsen. Met zijn handen knijpt hij krampachtig in mijn borsten. Ze worden zo ver mogelijk omhoog geduwd en tintelen van de seksuele prikkeling die van mijn baarmoederhals naar mijn gehemelte schiet. Ik hijg en kreun, schuif naar achteren en beuk dan met mijn vagina tegen zijn penis. Zodra mijn gekreun een bepaalde toonhoogte bereikt, glijdt de jongen uit me, veegt het zweet af dat van zijn romige borst over zijn buik is gedruppeld, gaat dan weer naar binnen, en stoot, en stoot.

Ik snap nu hoe zijn pik zo krom is geworden: als hij stoot richt hij niet, hij ramt hem er gewoon in tot hij niet meer verder kan. Als hij me op mijn buik rolt en me van achteren wil nemen, gaat mijn gekreun over in een luide kreet van pijn. Ik ben niet nauw, maar de natuur heeft haar grenzen... Hij pakt me bij mijn heupen en tilt mijn kont de lucht in. Hij verandert van hoek en ramt zijn pik mijn kut in, helemaal tot aan de baarmoedermond.
`Net als dieren,' kreunt hij met die vreemde, gedrogeerde stem. Ik ontdek dat ik zo hard en snel tegen hem aan kan beuken als ik wil; deze jongen houdt pas op met pompen als ik niet meer klaar kan komen.

Er valt geel licht uit de gang op ons wanneer Erika en een lange donkere man de flat binnenstommelen.
Jezus, het is toch niet waar, hè?' protesteert mijn jongen.
`Ga door!' hijgt mijn stem verstikt vanonder het bezwete laken. `Het zijn vrienden van me. Vanuit mijn ooghoek zie ik de man ons met opgetrokken wenkbrauwen aankijken. Zijn borst is al ontbloot en over zijn arm hangt een lichtgekleurd leren jack. Hij ziet eruit als een god van chocola.
Mijn jongen kijkt ook, ondertussen diep pokend tussen mijn billen, nu eens staccato, dan weer glissando, terwijl hij mijn borsten streelt en soms zijn handen naar beneden laat glijden om met mijn schaamlippen te spelen. Zonder iets te zeggen kleden Erika en haar minnaar zich uit. Onze samentrekkingen bereiken ongewild een nog hoger niveau: ik had niet gedacht dat we nog geiler kunnen worden dan we al zijn, maar de aanblik van Erika die op haar knieën de snel stijf wordende pik van de man zuigt is de druppel. Haar gouden dijen trillen van opwinding.

Intussen kom ik klaar in een nonstop hysterische stroom, het schrijnen van penetratie siddert door mijn hele lijf. Ik bijt in het kussen en grijp de rand van het matras vast alsof mijn leven ervan afhangt. De donkere man opent heel behoedzaam de koelkast, bekijkt laatdunkend de inhoud, pakt er dan iets uit wat ik niet kan zien. Hij haalt zijn lul uit Erika's gulzige keel, smeert zichzelf in met wat hij in de koelkast heeft gevonden.
`Kut,' sist hij. Kennelijk begrijpt Erika deze cryptische opmerking, want ze verheft zich statig en gaat diep gebukt boven de badkuip staan; haar achterwerk welft zich, twee ronde witte heuvels. Ze `biedt zich aan' , er is geen ander woord voor. Op de een of andere manier weet de donkere man weerstand te bieden aan die verleidelijke vertoning. Hij legt slechts één hand op die blanke massa en perst centimeter voor centimeter die lange donkere pik in haar aars. Erika streelt haar eigen stijve borsten en hun tepels, waarbij ze lage keelgeluiden maakt. Met wijd open mond, half kreunend, half hoestend, klinkt het als het puffen van een tochtige leeuwin.
`Smeerlap, wat ben jij een grote smeerlap,' gromt ze.
Mijn jongen is als een rots, zijn ballen zijn harde stekelige perziken die op barsten staan. Wentelend in genot wil ik dat ze eindelijk losbarsten.
Ik veeg het plakkerige haar uit mijn ogen en kijk: de donkere man smeert zijn linkerhand in, terwijl zijn rechterhand nog steeds op Erika's zachte witte kont ligt. De jongen drukt me nog steviger tegen zich aan en bijt in mijn nek. De donkere beantwoordt mijn blik met kille minachting. En terwijl zijn donkere pik in en uit Erika's aars wordt geramd, stopt hij een aantal vingers in haar kut. Als hij dat ziet, barst mijn jongen in een `Aaaaaahhhhh!' uit en komt klaar, heet en nat, zoals alleen een viriele tiener dat kan. We storten uitgeput neer. Een plasje sperma druipt op het bed.

`Grote smeerlap,' brult Erika. Ze vindt het heerlijk. Een pik in haar aars, een hand in haar strakke kutje. Maar dan trekt de donkere zich met een ruk terug. Erika draait zich langzaam om en gaat op de rand van het bad zitten, vanwaar ze hem met ijsblauwe ogen aankijkt. Wild maar beheerst trekt hij zijn kleren aan en beent naar de deur. Een paar afscheidswoorden -
`Gore witte teef - en hij is weg.
`Wat je zegt,' giechelt Erika, die haar vochtige achterste masseert. Ze werpt een hongerige afwachtende blik in onze richting maar misschien voelt ze dat ik haar nu liever niet in mijn bed heb. Ze rekt zich omstandig uit, slentert naar de ladder en klimt omhoog naar haar geïmproviseerde slaapplaats.
De jongen verkeert in een gelukzalige staat die me eigenlijk koud laat.
'Je neukt heel lekker,' hijgt hij. Ik prevel iets terug. Hij kust me eerbiedig. Voor de laatste keer voel ik zijn donzige wang tegen de mijne.
`Welterusten, Peter,' fluister ik doezelig. `Ik heet Dirk,' zegt hij met een lieve glimlach.