Nog half slapend open ik mijn ogen. De straten ademen de nachtelijke stilte; wat zou me wakker hebben gemaakt? Ik draai me om en merk dat mijn lichaam warm is, mijn gezicht gloeit. Ik moet een opwindende droom hebben gehad.
Ik draai me om naar Steve. Ik kruip tegen zijn brede rug en probeer me in wat wij de lepeltjeshouding noemen te nestelen. (Als ik voor lig en Steve achter me, heb ik echt het idee dat we twee lepeltjes zijn die knus bij elkaar liggen, Steve's hand achteloos om mijn borst heen. Maar zo, met mij achter, voelt het helemaal niet als lepeltjes. Steve is veel te groot om je arm om heen te slaan.)

Ik weet dat Steve niet wakker zal worden. In de twee jaar dat we samenwonen, zijn we nog nooit alle twee tegelijk 's nachts wakker geworden. Steve is een ongelooflijk diepe slaper. Waarschijnlijk komt dat omdat hij nog maar 21 is: hij valt als een blok in slaap en wordt met een glimlach wakker. Ik ben niet zo snel tevreden.
Ik herinner me nog de avond dat Steve en ik elkaar voor het eerst ontmoetten, een frisse wolkeloze avond aan het begin van ons tweede studiejaar. We zaten buiten op de trap van de studentenbond en kletsten - hoe konden we in vredesnaam over koetjes en kalfjes praten terwijl ons hart als een razende tekeer ging? - en kwamen op de een of andere manier een paar eindeloze straten verderop, boven in Steve's kamer terecht. Onze eerste kussen waren teder, verkennend. En als ik nu nog aan die kussen denk, voel ik dat ik begin te blozen - zo naïef en toch zo hunkerend. Ze waren dieper en verwarrender dan alle kussen die ik ooit had gekend. Langzaam hielp Steve me op zijn smalle bed. Toen hij mijn blouse losmaakte, met zijn vingertoppen over mijn borst streelde, begon mijn huid verwachtingsvol te tintelen. Toen zijn gestrekte hand, die plat op mijn buik lag, in mijn onderbroek kroop, drukte ik mijn bekken met een verlangen dat mezelf verbaasde tegen hem aan.

Sindsdien is er zoveel gebeurd. Steve en ik hebben in twee verschillende flats gewoond - eerst met zijn huisgenoten, en nu met de vrouw die tijdens mijn eerste studiejaar mijn beste vriendin was, Eve.
Steve en Eve, grapte ik altijd - jullie klinken als een komisch duo. Mensen zeiden dat we niet met z'n drieën samen moesten gaan wonen. Ze waren bang dat er narigheid van zou komen: misschien zou Eve jaloers worden op Steve en mij; misschien zou Steve verliefd worden op Eve, of zij op hem; misschien, misschien, misschien. Maar de mensen wisten niet hoe ingewikkeld zo'n overeenkomst werkelijk was.

Ik kruip dichter tegen Steve aan, doe mijn mond open om zijn zoete geur in te ademen. Jaren geleden fantaseerde ik erover hoe heerlijk het zou zijn de hele nacht te vrijen. Ik dacht dat het een eindeloos feestmaal zou zijn, van de ene gang naar de andere glijdend, op een buffetbed gedekt met bedrukte lakens en dikke, warme dekens. Maar Steve en ik blijken vooral 's ochtends en 's middags op ons heetst te zijn. De magische intimiteit van het holst van de nacht hebben Steve en ik zelden samen beleefd. We proberen te vrijen als Eve er niet is.

Ik streel afwezig over mijn dij en kont, terwijl ik aan Eve denk. Eve studeert voor actrice, en ze is mooi, haar lichaam beweegt zich op die soepele, ongedwongen manier die jarenlange studie vergt. Toen Eve de hoofdrol kreeg in A Streetcar Named Desire, de winterproduktie van de school, gingen we met z'n drieën - Eve, Steve en ik - naar de kroeg in onze universiteitsstad die nog het meest een jazzclub benaderde. We dronken heel veel bier, en toen er muziek werd gedraaid gingen we dansen. Steve had er al na een paar snelle nummers genoeg van, maar Eve en ik wilden meer. We bleven rondtollen als kleine meisjes, draaiden giechelend met onze heupen en billen heen en weer op een manier waarvan we wisten dat die sexy was. Toen er een langzaam nummer kwam, stonden we stil, voeten uit elkaar, en staarden elkaar aan. Eve hijgde van al het gedans, net als ik. Ten slotte liepen we, in het schemer van de dansvloer, langzaam naar elkaar toe. Ik weet niet wie de eerste stap zette; dat doet er ook niet toe. We sloegen onze armen om elkaar heen, drukten ons dicht tegen elkaar aan, en begonnen heen en weer te wiegen op de zwoele muziek. Het was alsof ik danste met een man, maar dan nog fijner. Ik wilde dolgraag dat Eve haar mond opendeed en me op de mond kuste, want dat was een stap die ik niet als eerste durfde te zetten.
Op de terugweg, mijn hoofd beneveld door het bier, was ik nog steeds geil. Ik luisterde naar Eve's opgewekte gebabbel terwijl de bank van Steve's oude Golf onder mijn natte kruis vibreerde. Er leek geen einde te komen aan de rit, en telkens als er een heuveltje in de weg was voelde ik een zwaar, rustgevend gezoem in mijn lies. Lome orgasmen, dacht ik bij mezelf. Toen we thuis waren wisten Steve en ik niet hoe snel we elkaars kleren moesten uittrekken. Hij wist hoe heet, hoe nat, hoe gewillig ik was om hem in me te hebben, en toen hij in me klaarkwam voelde ik me merkwaardig kalm en dankbaar. Ik had de hele avond al gebrand van verlangen naar iets, en Steve bevredigde dat verlangen.

Wat een overweldigende gevoelens konden er uit een paar toevallige aanrakingen en heupwiegingen van mijn beste vriendin voortkomen! Wat een geweldige sensaties door tijdens een autorit naar haar hoge, honingzoete stem te luisteren! En de herinnering aan die avond deed opeens het kwartje vallen. De stem! Eve's stem. Het was Eve's stem die me zojuist uit mijn slaap had gewekt.
Terwijl ik aan die avond denk, hoor ik de stem weer. Eve fluistert iets tegen iemand, en het is twee uur 's ochtends.
Ik ga met mijn rug tegen Steve liggen om het beter te kunnen horen. De twee slaapkamers in de flat zijn slechts gescheiden door een dunne wand, dus ik kan het makkelijk verstaan. Eve praat tegen een man. Zou het Frank zijn, de donkere, knappe tegenspeler in haar toneelstuk? Eve heeft het de laatste tijd veel over hem. En hoewel ik hem nog nooit heb ontmoet, weet ik zeker dat ik het goed heb: de mannenstem die Eve antwoordt, heeft precies de hoogte, precies het timbre, precies de sonoriteit van een acteursstem.
`Ik weet het niet,' zegt Eve's zachte stem. `Probeer het een beetje hoger.'
Gespannen wacht ik op de volgende woorden. Die komen van hem:
'je huid is zo zacht. Heerlijk.' Eve giechelt.
Dan houdt het giechelen op en begint Eve zwaarder adem te halen. Komt het door haar toneelopleiding dat elke ademhaling zo luid klinkt? denk ik geërgerd. Ik heb het idee dat ik alles kan zien: Frank die zich over Eve's gladde dijen buigt en aan haar genitaliën likt met smakkende geluidjes die in mijn donkere slaapkamer weerkaatsen. En daar is Eve, mooie Eve, op haar rug, benen gespreid, haar borst zwoegend en haar lichaam zwellend. Het is lang geleden sinds Eve voor het laatst de liefde heeft bedreven, en haar geluiden gaan dwars door me heen. Het zijn zulke verrukte geluidjes.

Terwijl Eve steeds zwaarder begint te hijgen, reageert mijn lichaam alsof ik degene ben die wordt gebeft. Eve is bijna aan het zingen.
`O, God. O, God,' roept ze met die hoge, welluidende stem uit.
Mijn dijen en bekken zijn warm; net als mijn wangen, en mijn hart bonst zo luid dat ik bang ben dat Steve ervan wakker wordt. Ik schuif wat van hem weg en luister.
Even later verandert de toonhoogte: `ja, o ja, ja.'
Ze houdt de `a' lang aan totdat de klank in mijn bonkende hoofd brandt, en bijna zonder te denken leg ik mijn eigen hand op mijn geslacht. Ik begin te wrijven.
Eve's woorden gaan in gekreun over. `Mmm, mmm,' en de toonhoogte daalt nog meer. Dan begint ook Frank te kreunen. `Mmm, mmm.'
Ik stop een vinger in mijn vagina, en verlustig me in de natheid. Ik breng de vinger naar mijn gezicht zodat ik de geur kan ruiken - zo moet Eve ook ruiken, denk ik - en stop hem weer terug. Opeens begint Eve te brommen. Kunnen mensen echt zulke geluiden voortbrengen? Het bed piept en ik weet wat er gebeurt: Frank ligt schrijlings op Eve's pronte, lenige lijf en stoot zijn penis diep in haar.

Ik geef toe aan mijn geilheid. Ik wrijf met mijn hand over mijn venusheuvel, waarbij ik mijn eigen kloppingen voel verhevigen naarmate Eve harder begint te brommen. Zachtjes raak ik mijn clitoris door mijn huid heen aan. Met mijn ogen dicht zie ik Eve voor me met een gezichtloze onbekende bovenop haar. Mijn eigen hand begint steeds harder te wrijven en maakt rondgaande, wellustige bewegingen terwijl mijn mond smakkende geluidjes maakt. Het kloppen in mijn lies is nu regelmatig, intens, en er is geen weg terug meer. De aangename warmte van een orgasme breidt zich van mijn genitaliën naar mijn dijen uit. Het ritme van mijn hand vertraagt zich, en het orgasme ebt langzaam weg. Mijn borst glinstert van het zweet. Ik raak mijn tepels met mijn andere hand aan, draai er rondjes omheen. Ik heb nog een orgasme, minder heftig dit keer, en ik denk aan Eve en de donkere, stevige tepels op haar stevige borsten.

Dan ineens is Frank aan de beurt. Ik schrik als ik hem net zo hees en wellustig hoor brommen als Eve. Zijn doordringende gekreun gaat dwars door me heen. Ik dacht dat alleen vrouwen zo klonken als ze klaarkwamen.
Ik steek een vinger in mijn aars en voel die kloppen, kloppen, kloppen... snel en dan, naarmate de rust in de kamers weerkeert, langzamer en langzamer. Het is stil nu. Frank is klaargekomen, Eve is klaargekomen, ik ben klaargekomen. Ik nestel me weer tegen Steve aan en val in slaap.

Mijn dromen zijn onrustig. Eve en ik zijn aan het schaatsen en zwieren vrolijk over de ijsbaan, wanneer vier mannen in zwartleren jasjes en achterover gekamd haar het ijs betreden. Ze schaatsen met z'n vieren naast elkaar. Ze houden elkaar bij de hand vast, met hun armen kruiselings voor hun borst, en Eve en ik kunnen er niet langs.
`Wat zeggen ze?' vraagt Eve angstig.
En dan word ik weer wakker. Dit keer ben ik door Frank wakker geworden; hij mompelt weer, fluistert op ernstige toon iets tegen Eve, en zij lacht haar hoge, kristalheldere lach. Dan beginnen ze weer te vrijen. Hoeveel tijd is er inmiddels verstreken? vraag ik me af. Hoe kan hij al weer zo snel een stijve hebben?
Deze sessie is onstuimiger dan de eerste. Ik denk dat ze zijn vergeten dat in de kamer ernaast mensen liggen te slapen. Het fluisteren is geen fluisteren meer, maar hese geluiden die het liefst in geschreeuw zouden losbarsten.
`Nu wil ik bovenop,' hoor ik Eve zeggen.
Het bed kraakt een beetje, en ik zie het tafereel weer voor me: Eve rechtop zittend, haar benen onder haar kont, zodat Frank haar mooie, stevige borsten kan strelen. Ik zie hoe Eve haar rug welft, hoe ze Franks handen over haar blote buik dwingt te gaan, hoe ze zijn hand met de hare volgt, haar huid met zekere maar tedere hand strelend.
Eve begint harder, nadrukkelijker te kreunen. Het gekreun komt niet uit haar keel of haar borst maar recht uit haar ziel. Maar het is Franks gekreun dat me bijna te veel wordt. Hoe ziet hij eruit? Ik stel me hem voor met een zwarte baard, een zwarte bos haar, zwart haar dat over zijn platte buik krult en om zijn stijve penis. Ik zie hem baden in het zweet, dat door zijn rauwe gevoelens heen stinkt, hard, hard. Ik zie hem met zijn ogen dicht, zijn mond open, zijn tong nat.

Geen woorden komen uit hen, alleen dierlijke geluiden - de hare schril, de zijne laag. Nu word ik verraden door mijn eigen lichaam. Het begint weer te smelten, verlangend om bij Eve en Frank in bed te liggen. Mijn handen zijn dit keer niet nodig. Ik lig gewoon in mijn eigen zweet, voel mijn kont en mijn kruis in een luid kloppend genot samenvloeien.
`Nee,' denk ik bij mezelf. `Ik ga niet weer liggen masturberen. En ik ga hier niet jaloers liggen zijn op Eve.'
Maar het is al te laat. De golven komen als vanzelf. Ik heb opnieuw gegeten van het banket dat Eve en Frank hebben aangericht.
Terwijl mijn lichaam afkoelt, voel ik me verschrikkelijk eenzaam. Af en toe hoor ik Eve fluisteren - echt fluisteren dit keer, niet de brommende klanken van een half uur geleden. Waarom is er niemand bij me?
Ik probeer Steve wakker te maken. Ik streel zijn massieve rug, leg mijn handen om zijn kont, wrijf met mijn geslachtsdelen tegen het harde plekje tussen rug en billen. Dan sla ik mijn hand om zijn heupen en pak zijn penis vast. Die is al bijna hard - komt dat door zijn droom? Ik kus zijn schouders.
Steve rolt naar me toe, zijn ogen nog dicht.
`Wat zijn ze luidruchtig vanavond, hè?' fluistert hij.
Ik kus zijn mond; die is loom van de slaap.
`Volgens mij ben ik al de hele nacht wakker,' zeg ik. `Kun je me niet even vasthouden?'
Steve slaat zijn armen om me heen en drukt me tegen zich aan. Onze benen verstrengelen zich, zijn penis baant zich een weg naar mijn vagina. Ik pak zijn penis en kietel mijn clitoris met de eikel. Ik wil hem eigenlijk niet in me maar ik wil hem wel een stijve geven. Moet ik mezelf bewijzen dat ik dat kan? Ik laat mijn gezicht naar Steve's penis zakken, langzaam volg ik het spoor met mijn vingertoppen, en sluit mijn mond om zijn penis. Ik ben dol op die smaak. Terwijl ik zuig, wordt hij harder. Steve streelt mijn haar. Ik zuig en zuig, en ondertussen denk ik:
Franks penis is ook zo, maar dan groter. Franks penis is groter. Franks penis is vannacht in Eve's vagina geweest.
Ik zucht. Tot mijn verbazing klinkt mijn zucht heel zorgelijk.
`Ach, schat,' zegt Steve teder. Hij trekt me aan mijn schouders omhoog, legt me op zijn borstkas en knuffelt me.
`Vind je het vervelend om ze te horen neuken?' vraagt hij.
Ik brom bevestigend. `Dat hoeft toch niet, schat,' zegt hij. `Dat hoeft toch niet.'
Ik omhels Steve en glijd van zijn borst. Opgerold, met mijn armen beschermend om mijn buik geslagen, val ik ook snel in slaap.