Sarah had altijd gezegd dat na haar hysterectomie een orgasme anders voelde. Dat ze nog wist hoe haar baarmoeder zich altijd samentrok, en dat was nu verdwenen.

Thuis, ontslagen uit het ziekenhuis, begint de pijn af te nemen. Ik loop elke dag een stukje verder, lees science-fictionboeken, genees. Christine loopt met me mee, maakt mijn lievelingseten klaar, knuffelt en troost me.

Op een middag buig ik me over haar heen terwijl ze aan haar bureau zit te typen. Ze draait zich een halve slag om en beroert even mijn arm en dijen, kust me met haar lippen die, typisch voor haar, plotseling zacht en hongerig zijn geworden. Haar stem is hees, verrassend laag, iets wat altijd haar opwinding verraadt.

We lopen naar het bed en ze raakt mijn armen weer aan, mijn borst, glijdt mijn kimono in. Mijn bekken begint zich ritmisch naar haar uit te strekken en ik open me voor haar, til mijn been op en zet mijn knie schrap tegen de muur. Ze draait zich om en klemt mijn andere been stevig tussen de hare en gaat met haar vingers over het elastisch korset dat ik draag om mijn buik te ondersteunen naar waar mijn schaamhaar weer begint te groeien. Langzaam beschrijft ze kordate rondjes in de gleuf van mijn venusheuvel. Ik begin te trillen en wring mijn heupen steviger tussen haar bovenlichaam en de muur.

Haar vinger duikt verder omlaag en keert, helemaal vochtig en glibberig, terug naar mijn midden en maakt dit keer grotere rondjes om mijn clitoris, terwijl ze moet gniffelen, zoals altijd, om hoe nat ik ben geworden. Ik verlies me kortstondig in een van mijn favoriete fantasieën. Een fantasie waarin we de hele nacht vrijen en zij me dwingt om op allerlei manieren klaar te komen, handmatig, oraal, anaal, me blijft strelen en plagen, iets waar we alle twee van genieten, tot ik niet meer kan denken, tot ik mijn eigen wilskracht en richtinggevoel kwijt ben en haar alleen nog maar volg waar ze ons heenbrengt.

Ik keer terug naar haar staccatovingers die het ritme van opwinding uit mijn benen trommelen, heftiger nu na elk bezoek aan de fantasie. Vraag me af hoe ze me al jarenlang telkens weer naar dit gewichtloze, gouden, hunkerende oord weet te voeren. Ik wil je, herhaal ik in mijn hoofd, ik wil je, laat me klaarkomen. Ik wil je, laat me klaarkomen. Buiten mijn hoofd hoor ik mezelf miauwende, kreunende geluidjes maken, mijn heupen weer verschuiven, een arm verplaatsen zodat ik ze alle twee om haar nek kan slaan, haar nog dichter naar me toe kan trekken.

Opeens weet ik dat ik klaar ga komen, lijk het haar niet te kunnen zeggen, kan zelfs niet uitbrengen: `Niet ophouden,' ben bang om mijn rug te buigen, bang om mijn pas genezen buikspieren te spannen, kom zo stilletjes klaar dat ik weet dat ze niet eens weet dat ik ben klaargekomen. Ik zeg dat ze haar vingers omlaag moet doen om de trekkingen te voelen en zie haar gezicht oplichten om dat uitwendige en zichtbare teken. `Mooi zo, je werkt nog,' zegt ze. `Was je bang dat dat niet zo was?' vraag ik. `Ja,' antwoordt ze. `Ik ook,' zeg ik en ik nestel me tegen haar hals om weg te zweven en te dromen en te herinneren.

Onder het knuffelen krijg ik enorme zin om languit te gaan liggen en haar te likken. Ik moet om mezelf lachen: ik ben nog steeds beperkt in mijn bewegingsvrijheid. Ik kan zelfs niet even op mijn buik gaan liggen. Ik vraag of ze op de rand van het bed wil gaan zitten zodat ik op de grond tussen haar benen kan knielen. Ze kijkt bedenkelijk, doet dan haar broek uit en schuift naar het einde van het bed, maar laat me beloven dat zodra ik pijn krijg, ik onmiddellijk zal stoppen en haar het zelf laat afmaken.

Als ik op mijn knieën zit, buig ik voorzichtig van links naar rechts en van voren naar achteren, vraag of ze wat naar achteren wil schuiven zodat mijn ribbenkast goed ondersteund wordt en het onderste deel van mijn bovenlichaam niet in de knel komt. Ik kijk omlaag naar haar zachte gouden nest en voel weer die verwondering die me altijd overvalt bij het zien van zoveel bloeiende schoonheid. Ik druk mijn gezicht ertegen, lik aan mijn vingers en spreidt haar schaamlippen, snuif dat waarlijk bedwelmende parfum op. Met mijn tong zoek ik naar kortstondige reacties, plekjes waar haar genot aan de oppervlakte komt. Ik schuif mijn armen onder haar dijen, verander van positie en ga op in de meditatieve, vloeiende bewegingen van mijn hoofd, tong die tegen haar clitoris duwt, tegen de voorhuid drukt. Haar bekken bepaalt het tempo, komt me steeds sneller tegemoet, sneller.

Ik herinner mezelf eraan dat ik degene ben die genezen moet. Ik hoef me niet in te houden omwille van haar. Ik voer de stimulatie op, trek mijn bovenlip over mijn tanden en druk op de schacht iets boven haar knopje. Ze begint zich van haar ene zij op de andere te draaien. Ik weet dat ze nu bijna klaarkomt, ga over op een regelmatig ritme, verander niet meer van snelheid of richting.

Heftig komt ze tot een hoogtepunt. Ik grijp me vast aan haar dijbenen omdat ik haar niet over het bed kan volgen. Ze klemt mijn hoofd tussen haar zachte benen, zodat ik niets meer van haar geluiden kan horen. Ze komt wat tot bedaren, zegt: `Genoeg,' maar reageert nog steeds op mijn tong. `Genoeg, ik kan niet meer.' Ik ga naast haar in bed liggen, trek een gehaakt kleed over onze lichamen voor geborgenheid en warmte.

Christine wordt ongesteld. Ik breng haar warme kruiken, thee, wijn, vertroetel haar vandaag. Bedenk dat ik nooit meer maandelijkse pijn zal hebben. Geen bloed meer op de lakens. Ze vraagt of ik het erg vind als ze de vibrator gebruikt om een verlichtend orgasme op te wekken, om de kramp te verminderen. Ik vind het niet erg, schurk me tegen haar aan, herinner me de tijd dat we samen met die knopvormige staaf speelden, posities zochten waarbij we de stimulatie konden delen, lachten, tegelijk klaar probeerden te komen. Nu is ze in haar eentje aan het zoemen en brommen, komt snel tot een hoogtepunt en lijkt dan te smelten, haar lichaam zo zacht naast me. Ze houdt me vast terwijl we samen in slaap glijden.

Tijdens de warme middag lig ik op de divan te lezen, met alleen mijn paarse elastische korset om mijn heupen en buik. Ze komt erbij zitten om over het avondeten te praten en raakt me bijna achteloos daar aan, tussen mijn benen. Ik reageer onmiddellijk op haar en we moeten allebei grinniken. Bijna klinisch onderzoekt ze mijn schaamlippen, me constant strelend. `We zouden...' zeg ik. 'Mmm...' zegt ze, klimt op het bed en spreidt mijn benen. Ik doe de rits van haar short open en stop mijn vingers erin, maar ik lig verkeerd dus stel ik mezelf tevreden met mijn vingers onder de zoom van haar broek te schuiven, op en neer over haar dijbeen. Ik raak steeds opgewondener terwijl zij me streelt, aan me trekt, afwisselend naar haar vingers en mijn gezicht kijkend. Ik fantaseer dat ik een sterk middel heb ingenomen en dat mijn lichaam zich helemaal ontspant; zorgen, spanningen, pijn, allemaal verdwenen, terwijl ik in een soort eeuwig heden gevangen zit, met al mijn zintuigen op scherp. Ik masseer met mijn ene hand haar borst en knijp met de andere in mijn eigen tepel, verrukt om de golven van opwinding die dit naar mijn kut stuurt.

Mijn concentratie verhoogt zich en valt dan weer even weg. Ik spreek mezelf vermanend toe dat ik niet bang moet worden; vroeg of laat kom ik toch wel klaar, door haar hand of de mijne. Ze maakt steeds haar vingers nat en beweegt die in wijde, brede cirkels over mijn kleine schaamlippen. Ik haal snel, gejaagd adem, ontspan me, hyperventileer, begin mijn groene, glanzende berg weer te bestijgen. Diep in me voel ik de houdgreep van een overweldigende climax, de sensatie die ik dacht kwijt te zijn. Ik laat het voorzichtig sterker worden, wil niet te happig zijn, laat de opbouw zijn eigen tijd en weg vinden totdat ik mezelf hoor brullen, hard, puur geluid worden: lelijk, rauw. Ik schraap mijn keel terwijl de kreet rond ons in stukken valt en ik mijn lichaam weer vind, trillend, aan haar vastgeklampt; bijna in tranen.

Later zeg ik tegen haar dat ik, ook al is mijn respons niet meer precies dezelfde als vroeger, geen verschil merk. Ze kijkt me stralend aan en zegt dat Gertie, onze gele labrador, zich met een diepe zucht omdraaide toen ik klaarkwam.

Ik lig op mijn zij te soezen en herinneringen op te halen. Even daarvoor had ik overwogen te masturberen, was mijn plank met prikkelende lectuur nagelopen: twee van Anaïs Nin, What Lesbians Do, Histoire d'O, My Secret Garden, Shared Intimacies; besloot te wachten op Christine.

Ze komt terug, kruipt achter me in bed. Loom verplaats ik me uit mijn mijmeringen naar haar strelingen, prevelingen van liefde. Ze buigt zich over me heen en volgt de omtrek van mijn oor met haar tong. Ik maak aanmoedigende geluidjes en ze gaat verder naar binnen, rondgaande, kronkelende, strelende bewegingen makend. Mijn andere oor ligt tegen het kussen gedrukt, zodat al het geluid dat ze maakt gedempt klinkt. Ze begint mijn oor met snelle neukbewegingen te tongen. Ik druk mijn benen tegen elkaar, waardoor heerlijke prikkelingen door mijn bovenlichaam en mijn benen golven. Ze streelt onafgebroken mijn tepel, zodat de al bijna ondraaglijke sensaties nog heviger worden.

Ik zeg dat ik mezelf ga vingeren en ik merk dat mijn clitoris dik en kloppend is, de schaamlippen helemaal opgezwollen. Ze smeert olie op haar vingers en stopt er een in mijn achterste. Ik heb het gevoel dat ik ontplof van al die tintelende, prikkelende sensaties in mijn lichaam terwijl ze haar vinger diep in me steekt, in en uit, in en uit. Mijn orgasme snelt zich naar me toe, begint bij mijn buitenkant en verplaatst zich dan in golven naar mijn midden.

Doezelig vertel ik haar dat ik vóór de operatie zo bang was dat seks heel anders zou voelen dat ik besloot er niet meer aan te denken, laat staan er met haar over te praten. Ze knuffelt me en zegt dat ze het begrijpt.