< 1 pagina terugbladeren
Blubblubblub Ik had Pierre al een paar keer aan de telefoon gehad voordat we de definitieve draaidag vaststelden. Elke keer werd het anders saaie gesprek over administratieve details verlevendigd door een vonk die tussen ons oversprong, en nog lang nadat ik had opgehangen bleef ik doormijmeren. Hij had een aantrekkelijke stem. Toen ik die ochtend ophing, voelde ik een vage opwinding. Geen opwinding omdat we samen zouden gaan filmen, hoewel het vooruitzicht om voor de camera te staan o ok altijd een kick gaf. Ik voelde iets meer dan dat. De kracht van zijn stem, zijn humor, de verleidelijke aantrekkingskracht van iemand die bereid was verboden onderwerpen aan te snijden. Ik kon niet ontkennen dat ik popelde hem te ontmoeten. En popelen moest ik. Ik was er nog niet achter dat deze ongelooflijk charmante en geestige
man altijd en eeuwig te laat was. Toen hij eindelijk bij mijn woonboot in Antwerpen arriveerde,
gevolgd door de filmploeg - met bloemen in zijn hand - begon mijn hart merkbaar sneller te kloppen.
`Die zullen het prachtig doen op de set,' zei hij en hij overhandigde me de bloemen. De ploeg bestond uit een cameraman, lang met donkerbruine ogen die schuilgingen achter een dikke bril; een geluidsman, die klein en verfomfaaid was, alsof hij nachten achtereen had doorgewerkt; en Ben, de co-producer, slank, blond en knap - bijna te knap. En hoewel ik me lichamelijk meer tot Pierre voelde aangetrokken, was Ben duidelijk de knapste van de twee. Met zijn slanke postuur en fijne trekken zag hij eruit als een man die je eerder in een reclame voor Playboy of Chivas Regal verwacht. Terwijl zij druk bezig waren de set in te richten, ging ik me verkleden. De gevoelens leken in het verbale steekspel van het interview hun weerslag te vinden. Zijn vragen hadden een flirterige ondertoon. Waren er inderdaad verborgen verleiders, of hoorde ik wat ik wilde horen? Ondertussen speelde ik mijn rol voorbeeldig en pareerde zijn vragen met stijl, gevatheid en intelligentie. Toen het filmen was afgelopen en de filmploeg de apparatuur begon in te pakken, ontkurkte ik een fles champagne. Ik vond dat we iets te vieren hadden. Bovendien wilde ik niet dat ze al weggingen. Ik wilde niet mijn bedoelingen kenbaar maken, maar ik was wel bereid het lot een handje te helpen en de avond in de juiste richting te duwen. Ik wist dat ze de dag daarop weer moesten filmen en dat ze niet van plan waren voor één nacht terug te vliegen naar Parijs. Maar op de eerste plaats wilde ik nog een tijdje van het gezelschap van deze geweldige mannen genieten. Toen de camera- en de geluidsman hun apparatuur inpakten en hartelijk afscheid van me namen,
voelde ik een grote teleurstelling over me heen komen. Ik zag mijn fantasie al in duigen
vallen. Maar Pierre en Ben maakten geen aanstalten met hen mee te gaan. Het was inderdaad een mooie dag geweest. De opnamen waren veel beter gegaan dan verwacht, en nu zorgde de zonsondergang voor de bekroning met donkerroze, dieppaarse en goudgele strepen aan de lucht. We zaten te drinken en te kletsen. Terwijl we wachtten tot het bubbelbad op temperatuur was, leek zich een heel andere hitte door de kamer te verspreiden. Toen kwam de maan op, een enorme, volle, oranje septembermaan. Het was zo mooi dat het bijna kitsch was. Ik had geen mooiere bijdrage van Moeder Natuur kunnen vragen. Alle spanningen van de dag leken in een behaaglijke sensualiteit op te lossen, in de langzame
opwinding die het lichaam verwarmt; het tegenovergestelde van de instant geilheid die je tijdens
het vrijen zelf voelt. Een zijdedraad van verwachting gleed door het gesprek. In gedachten liep
ik al op de zaken vooruit. Hoe kon ik mijn belangstelling duidelijk maken zonder al te vrijpostig
te lijken? En wat kon dit betekenen voor mijn zakelijke reputatie en mijn politieke carrière?
De wellust echter kreeg de overhand en alle fatsoensnormen verdwenen als sneeuw voor de zon
toen ik naar buiten liep om het dek van het bubbelbad te halen en de temperatuur te controleren. Toen lieten we, één voor één, onze zilvergerande, lichtgevende naakte lijven in het dampende
water glijden. Pierre zat naast me, Ben tegenover me en ik leunde achterover tegen de pulserende
waterstraal, deed mijn ogen dicht en liet de krachtige, bruisende belletjes de werkelijkheid
wegmasseren. Het maakte niet uit wat er ging gebeuren. Ik genoot van het moment zelf. De maan stond nu hoog aan de donkere heldere lucht. Een volmaaktere avond was niet mogelijk. We wilden geen van drieën het bad uit en de schoonheid van de avond verbreken, en ik wilde in ieder geval niet stoppen met de vage, droomachtige bewegingen die nog veel meer moois beloofden. Maar het water was ondraaglijk warm geworden. Ik besloot de verwarming af te zetten, en toen ik dat deed, verdween ook de beschutting van de belletjes. Het roerloze, heldere water maakte elke beweging onder water zichtbaar, en ik was bang dat dat het einde zou betekenen van onze heimelijke strelingen. Tot mijn verbazing ging Pierre gewoon door alsof de volle maan niet als een schijnwerper op onze handtastelijkheden onder het kristalheldere water scheen. Ik sloot mijn ogen en als een struisvogel die zijn kop in het zand steekt, ontkende ik de werkelijkheid. Ik bedacht dat Ben en Pierre vrienden waren. Ze moeten het samen maar uitzoeken. Ondertussen kreeg ik van Pierres vederlichte strelingen kippevel op mijn armen, benen, borsten en billen, zelfs in het gloeiendhete water. Terwijl ik me overgaf aan de zwijgende speelse aanrakingen die onze lichamen uitwisselden, meende ik een nieuwe beweging in het water te voelen. Toen ik mijn ogen opendeed, zag ik dat Ben was gaan verzitten en Pierres dijbeen streelde. Toen Ben ook mijn dijen begon te strelen, wist ik dat de avond meer in petto zou hebben dan ik had durven dromen. Terwijl ik me soezend liet meevoeren naar de geborgen en sensuele plek die alleen hasj, warm water en de liefdevolle aandacht van twee mooie mannen kunnen creëren, raakte ik in een soort droomtoestand. Het was allemaal zo natuurlijk dat ik me onbewust afvroeg hoe vaak die twee mannen al iets met elkaar gehad hadden. Er waren ongetwijfeld veel ervaringen nodig om zo'n vanzelfsprekende en liefdevolle relatie op te bouwen. Ik leunde ontspannen met mijn hoofd tegen de rand van het bad en liet mijn benen gestrekt drijven. Ondertussen legde Pierre langzaam en voorzichtig zijn hand op mijn borst. Het zachte, bijna onmerkbare contact dat zijn handen maakten, deed me kreunen van lust en verlangen. Mijn hele lichaam trilde letterlijk van opwinding. Ik voelde dat mijn lichaam zich bijna uit het water verhief om dichter bij ze te kunnen zijn, om het subtiele plaagspel verder op te voeren, verlangend naar de aanraking die net buiten mijn bereik bleef. Toen nam Pierre, die mijn borsten teder streelde, mijn harde tepel in zijn mond en begon te sabbelen. Dat deed me rillen van opwinding. En toen Ben aan de andere tepel begon te zuigen, vroeg ik me af of het in de hemel echt mooier kon zijn. Nu we onze bedoelingen zo duidelijk kenbaar hadden gemaakt, hadden onze handen vrij spel. Ik streelde beiden over hun dijen. Pierre deed bij mij hetzelfde, terwijl Ben op zoek ging naar de zachtheid van mijn kut. Ik wilde hem zo graag in me dat ik het bijna niet meer hield. Ik had het gevoel dat ik zo ver werd uitgerekt dat ik brak. Pierre vond mijn clitoris, Ben stopte zijn vingers in me, en terwijl ik kreunde en verteerd werd door verlangen, ging mijn ademhaling steeds sneller en harder. Binnen enkele seconden voelde ik me buiten mijn eigen lichaam treden, en het volgende ogenblik sidderde mijn lichaam door een uitbarsting van subtiele kracht. Ik was nog nooit zo snel klaargekomen, en met zo weinig aanraking, maar ik was verre van
voldaan. Ik verlangde naar meer. En als in een sprookje waar elke wens meteen wordt vervuld,
begon het strelen, sabbelen en liefkozen opnieuw. Ondertussen had ik tijd om na te denken en merkte ik dat het onaangename gevoel zich weer
in mijn maag samenbalde. Ik was inderdaad bang wat anderen zouden denken. In gedachten zag ik
de krantenkoppen al voor me: PARLEMENTSKANDIDATE'S VERBODEN LIEFDESAVONTUURTJE en het
begeleidende artikel over hoe ik die mannen slechts een paar uur na onze ontmoeting al had
verleid. Zelfs in een progressieve stad zou ik een verkiezing wel op mijn buik kunnen schrijven.
Maar toen ik hen op de hoogte bracht van mijn angst, stelde hun warme, liefdevolle reactie me
volkomen gerust. We knabbelden op wat crackers met kaas en liepen daarna, nog altijd naakt, de huiskamer in. We gingen languit op de zetel liggen. Zij installeerden zich tegen de kussens aan de zijkant en ik ging in het midden zitten. Ze legden hun benen kruiselings over me heen om mijn schoot te bedekken. We begonnen gegevens uit te wisselen. We hadden dan wel wilde seks en intimiteit met elkaar gedeeld, maar ik wist niet eens dat Pierre en Ben gescheiden waren. De een woonde in Parijs en de ander in Antwerpen. Ze waren vrienden geworden tijdens de twee jaar dat ze samen documentaires hadden gemaakt. Ik vertelde dat ik ook gescheiden was en zelfs een paar jaar in Parijs had gewoond waar ik rechten had gestudeerd. De uren daarop brachten we door met elkaar informeren wat we de afgelopen dertig jaar hadden gedaan, terwijl we elkaar aandachtig streelden. Onze handen gingen volkomen vanzelfsprekend over elkaars lichaam, zoals iemand afwezig met zijn vingers op tafel kan trommelen. Langzaam maar zeker nam het praten af en het strelen toe. Ik had me in de beschermende armen van Ben genesteld, terwijl Pierre mijn voeten masseerde. Ben boog zich voorover en kuste me zacht. Ik reageerde met een overweldigende seksuele energie terwijl ik eigenlijk volkomen uitgeblust moest zijn. Ik gleed over de zetel en nam Bens pik in mijn mond, en Pierre kwam naar me toe, kuste mijn rug en, geknield op de grond, omklemde hij mijn billen met zijn buik en borst. Ik stak mijn hand naar achteren en streek met mijn hand over Pierres penis, waarbij ik zijn olieachtige voorvocht gebruikte als glijmiddel voor mijn handen. Opnieuw werd ik overweldigd door genot, terwijl zij helemaal in mij opgingen. Mijn huid was zo gevoelig dat elke aanraking miljoenen lichte golven van genot door mijn lijf
zond. Telkens als ik iets bij hen wilde doen, lieten ze me even met hun prachtige pik spelen
waarna ze zich terugtrokken en alle aandacht weer op mij richtten. De opwinding steeg terwijl
we allerlei standjes aannamen, alsof we een oeroude rituele dans uitvoerden. Verzadigd en uitgeput liepen we naar de slaapkamer om te gaan slapen. Ik lag, zoals onze gewoonte was geworden, in het midden. De nacht brachten we door met zachte armen teder om elkaar heen geslagen, onze benen verstrengeld. Toen we wakker werden, stond de zon al hoog aan de hemel. We voelden ons alle drie uitgerust en omdat ze pas tegen de avond moesten filmen, besloten we naar de dierentuin te gaan. Met open dak, dicht tegen elkaar aan op de voorbank, ik weer in het midden. Ik had het gevoel tussen twee van mijn beste vrienden in te zitten, en toch kenden we elkaar nog geen dag. We stopten onderweg om iets te eten. Toen we met z'n drieën gearmd over straat liepen, moest
ik onwillekeurig grinniken. Pierre snapte het meteen. |